Het bewaren van stekken is een zeer verantwoordelijke en moeilijke taak, niet alleen voor jonge tuiniers, maar ook voor ervaren tuiniers. De toekomstige oogst hangt immers af van het correct oogsten en bewaren van druiventakken. Welke regels moeten worden gevolgd om de zaailingen de winter te laten overleven?
Voorbereiding van stekken
Stekken vereisen een zorgvuldige behandeling. De kwaliteit van het werkstuk heeft direct invloed op hun veiligheid in de winter. De late herfst wordt beschouwd als de beste tijd om de wijnstok te snijden. Het belangrijkste is om op tijd te zijn voor het begin van de nacht in december.
Het is belangrijk om de juiste takken te kiezen. Voor dit doel is de fruitwijn het meest geschikt. Ze verdraagt bewaring beter en geeft goede nieren. De dikte van de tak moet van 5 tot 8 mm zijn. Maar een dikkere zal het doen. Het belangrijkste is dat de kern van de plant niet los zit.
Je moet een wijnstok kiezen zonder enige schade. Het moet op een afstand van 2-3 cm van de internode worden gesneden. Het wordt aanbevolen om takken te snijden, waarvan de lengte varieert van 70 tot 140 cm. Dergelijke plano's kunnen beter worden bewaard.
Bewaren voorbereiden
Sleutelfactorsuccesvolle instandhouding van wijnranken is het watergeh alte. Tijdens de opslag verliezen ze immers geleidelijk aan vocht waardoor de kans op verder gebruik kleiner wordt. Daarom is het raadzaam om de wijnstok direct na het snijden voor te bereiden.
Voordat de takken worden gelegd, moeten ze worden behandeld met een 3% oplossing van kopersulfaat. Dit helpt schimmel- en schimmelziekten te voorkomen. Na de procedure moeten de takken goed worden gedroogd om de mogelijkheid van bederf uit te sluiten.
Opslagmethoden
Er zijn verschillende effectieve manieren om druiventakken in de kelder te houden. Het doel van elk van hen is om de zaailingen vochtig te houden.
De eerste is vrij eenvoudig en geschikt voor het bewaren van een klein aantal stekken. Na het afsnijden van de takken moeten ze worden gewikkeld in een vochtige doek van natuurlijk materiaal. Het werkstuk moet worden verpakt in een plastic zak met meerdere gaten voor ventilatie. Ongeveer een keer per maand moeten ze worden geïnspecteerd op schimmel.
De tweede optie helpt om een groot aantal wijnstokken te redden. Voor de uitvoering ervan is het noodzakelijk om een \u200b\u200bgat van 0,5 m diep te graven, op de bodem waarvan een laag zand wordt gegoten. De verbonden takken worden in een greppel geplaatst en bestrooid met nat zand. De laagdikte moet ongeveer 7 cm zijn, en daarboven nog 25 cm aarde.
De laatste methode is ook behoorlijk populair. Voordat ze in de kelder worden gelegd, worden toekomstige zaailingen in zakken gevuld met nat zaagsel geplaatst. Hierdoor verminder je de consumptie van koolhydraten en houd je de takken van de druiven vochtig.
