Druiven zijn een echt geschenk van de natuur, een opslagplaats van vitamines en mineralen die zo belangrijk zijn voor het menselijk lichaam. Veel amateur-tuinders zijn bezig met het kweken van deze gezondheidsbes, hoewel het niet zo eenvoudig is. Het is noodzakelijk om rekening te houden met veel factoren en kenmerken die de normale groei van druiven bevorderen, en zeer zorgvuldig het optreden van verschillende ziekten te volgen, die helaas kunnen worden aangetast.
Ervaren tuiniers weten dat als de bladeren van de druiven vlekken beginnen te krijgen, dit het eerste teken is van een plantenziekte. Een ziekte die niet op tijd wordt gestopt, kan ertoe leiden dat niet alleen de zieke struik, maar ook naburige planten eronder lijden.
Oorzaken van druivenziekten
Begrijpen waarom de bladeren van de druiven droog zijn of andere veranderingen in het uiterlijk hebben gekregen, moet men erop letten dat de plant ziek is.
Hier kunnen verschillende redenen voor zijn:
- teelt van druiven in relatief koude noordelijke regio's brengt al een risico op ziekte met zich mee;
- wijnstokken onder winteropvang zijn ook inrisicozone, aangezien er sprake is van stagnatie van lucht, ontstaat er een hoge luchtvochtigheid, wat een gunstige omgeving is voor de reproductie van verschillende pathogenen;
- verkeerde bodemsamenstelling, gebrek aan vocht, warmte en licht dragen bij aan het ontstaan van niet-infectieuze ziekten, wanneer niet alleen de druivenbladeren drogen of bruin worden, maar de kam uitdroogt en de bessen eraf vallen (bovendien, de plant wordt erg zwak en vatbaarder voor infectieziekten);
- Verschillende bacteriën, schimmels en virussen worden door de wind meegevoerd door zieke planten en zijn soms zo moeilijk te bestrijden dat je dit probleem alleen kunt oplossen door de aangetaste struiken te vervangen door resistente druivenrassen.
Maar desalniettemin zijn er veel manieren om met druivenziekten om te gaan, je hoeft alleen maar het type ziekte correct te bepalen en te weten hoe je van elk van hen af kunt komen.
Valse meeldauw
Deze gevaarlijke ziekte, ook wel meeldauw genoemd, wordt meestal veroorzaakt door een schimmel die niet alleen druivenbladeren kan aantasten, maar ook de eierstokken en jonge scheuten. Dat de plant is getroffen door een schimmel is eenvoudig te bepalen aan het uiterlijk van de bladeren. Ze zijn bedekt met lichte vlekken met een geelachtige tint van bovenaf en van onderaf vormt zich een poederachtige witte coating. De schimmel vormt zo snel nieuwe sporen dat ze door de wind worden meegevoerd en direct aangrenzende struiken infecteren.
De bladeren op de stekken van druiven worden geel en verkruimelen, waarna de vlekken zich verspreidenscheuten, waardoor de bloeiwijzen afsterven en de bessen zwart beginnen te worden, kreuken en afvallen.
Een goede manier om deze ziekte te voorkomen, is door dille rond wijnstokken te planten. Ook geeft het besproeien met een Bordeaux mengsel (1% oplossing) een uitstekend effect tijdens de periode dat de knoppen opengaan en voordat de bloei begint. Als de plant nog steeds ziek is van meeldauw, wordt hij, nogmaals, wanneer de eerste tekenen verschijnen, besproeid met een Bordeaux-mengsel of Ridomil-goudpreparaat. U moet weten dat het spuiten een maand voor de oogst wordt gestopt.
Als deze ziekte vrij vaak voorkomt in uw regio, moet u bij het planten van druiven in eerste instantie rassen kiezen die resistent zijn tegen meeldauw, en er zijn er veel.
Meeldauw
Deze ziekte - oidium, naar de naam van de schimmel die het veroorzaakt, tast meestal het bovengrondse deel van de druiven aan tijdens een droge, hete periode. Het eerste teken is dat er vlekken op de druivenbladeren verschijnen met een karakteristieke asachtige kleur, of dat dezelfde plaque zich over het hele oppervlak van het blad vormt. Dan drogen de bladeren op en brokkelen af, en de bessen beginnen te barsten.
Als je deze schimmel niet wegkrijgt, kan hij veilig overwinteren op afgevallen bladeren en knoppen, en de plant in het voorjaar weer irriteren.
Dergelijke preventieve maatregelen helpen goed, die erin bestaan dat de wijnstokstruiken voldoende lucht krijgen, namelijk: dikke scheuten snoeien, struiken op voldoende afstand planten, regelmatig wieden.
Wat betreft methodenom de ontstane ziekte te elimineren, dan is het gebruik van chemicaliën, met name colloïdale zwavel, hier effectief.
Grijs Rot
Deze nederlaag van druiven geldt ook voor schimmelziekten. Gunstige omstandigheden voor het optreden ervan zijn een warme, vochtige omgeving. Het bedekt meestal het bovengrondse deel van de wijnstok. Eerst worden wijnbladeren aangetast, waarop een donzige grijze coating verschijnt. Bij de minste beweging van de bladeren brokkelt het af en de ziekte verspreidt zich snel door de plant. Vooral rijpende of reeds rijpe bessen worden aangetast. Ze worden bruin en beginnen snel te rotten, waardoor ze volledig onbruikbaar worden.
Effectieve manieren om met grijze schimmel om te gaan zijn heel eenvoudig. Het volstaat om alle aangetaste delen uit de struik te verwijderen en ze vervolgens te verbranden. Daarna wordt de druivenstruik besproeid met een oplossing van zuiveringszout, die wordt verdund met een snelheid van een halve theelepel per 1 liter water, of er wordt een oplossing van groene zeep gebruikt.
Cercospora
Als je merkt dat de bladeren van de druiven drogen, die van onderaf bedekt zijn met een vleugje olijfkleur, en er dan afvallen, kun je er zeker van zijn dat het wordt aangetast door zo'n schimmelziekte als cercosporosis. Vervolgens bedekt deze plaque de stengels met een fluweelachtig laagje, waarna de bessen hard worden, met een kenmerkende lila tint. Als ze licht worden aangeraakt, vallen ze op de grond.
De volgende activiteiten helpen de plant van deze schimmel te ontdoen:
- verwijdering van besmette delen van druiven en hun daaropvolgende verbranding;
- verwerkingBordeaux mengsel minstens 2-3 keer;
- zorgvuldige zorg die optimale groeiomstandigheden voor de wijnstok creëert.
Rubella
Deze ziekte is al sinds mensenheugenis bekend, toen de wijnstok voor het eerst werd verbouwd. Het kan niet-infectieus zijn en komt het vaakst voor bij extreme hitte, wat typisch is voor het midden van de zomer. Rode wijnbladeren zijn een kenmerkend teken dat de plant een kaliumtekort heeft. Als er niet op tijd maatregelen worden genomen, kunnen de druiven afsterven en het tijdige gebruik van meststoffen, waaronder 1% kaliumnitraat, zal helpen om dit probleem met succes het hoofd te bieden.
Algemene preventieve maatregelen
Er zijn praktisch geen druivenrassen die niet vatbaar zijn voor deze of gene ziekte. Maar als u stervende bladeren op tijd verwijdert, de grond mulcht, tijdig water geeft, de wijnstok vastbindt, stiefkinderen verwijdert en voedt met voedingsmengsels, dan kunnen veel ziekten worden vermeden door een uitstekende druivenoogst te krijgen.
Door de aanbevelingen in het artikel over te nemen, kunt u prachtige druiven kweken die jarenlang zullen genieten van hun fruit.
