Cotoneaster onderscheidt zich niet door de helderheid van zijn bloemen of de originele vorm van de bladeren, dus het veroorzaakt niet veel enthousiasme bij tuinders. Toch is er altijd vraag naar zijn variëteiten geweest.
Onder de variëteit van zijn soort v alt de horizontale cotoneaster op, die verbazingwekkende winterhardheid heeft.
Deze compacte struik heeft scheuten die evenwijdig aan de grond groeien en in hun opstelling erg doen denken aan de ruggengraat van een vis. De leerachtige bladeren zijn bijna rond van vorm en hebben een opvallende glans in de lente en zomer, ze zijn donkergroen van kleur en verkleuren naar paars in de herfst. De bloemen van deze plant vallen nauwelijks op, maar de vruchten die de cotoneaster horizontaal geeft zijn bolvormig en felrood van kleur. Ze zijn niet giftig en blijven meestal tot de lente aan de takken.
Horizontale cotoneaster meegenomen uit de centrale regio's van China, waar hij groeit op de hellingen van de bergen. Bovendien is het heel gebruikelijk in veel steden in Europa en Oost-Azië, en meer recentelijk is het gebruikt in landschapsarchitectuur in Noord-Amerika.
De meest populaire cotoneaster-cultivars zijn Variegatus, vooral aantrekkelijk in de herfst, wanneer een witte of crème smalle rand op de bladeren verschijnt, evenals Saxatilis met karakteristieke liggende takken en kleine bladeren.
Horizontale cotoneaster houdt van vruchtbare grond en een zonnige standplaats, maar verdraagt ook schaduwrijke plekken goed. Deze struik is niet bijzonder veeleisend voor vochtigheid, omdat hij bestand is tegen droogte. Het meest optimaal voor zijn normale groei zijn gedraineerde substraatbodems.
Horizontale cotoneaster, waarvan een foto, genomen in de herfst, vaak te vinden is in gespecialiseerde tijdschriften, past zich goed aan de omgeving aan. Het verdraagt zowel het gasgeh alte van de stadslucht als het schone bergklimaat.
Het grootste pluspunt van deze plant is echter de vorstbestendigheid.
Horizontale cotoneaster is een gemakkelijk te verzorgen sierheester en staat altijd prachtig in de tuin door de heldere vruchten en de herfstkleur van de bladeren. Het vormt een zeer dichte en effectieve haag of border.
Deze plant kan ook als lintworm worden gebruikt of in grote groepen in het gazon worden geplant.
In het voorjaar en de zomer, net voor de bloei, hebben struiken mest nodig. Als de hoeveelheid neerslag normaal is, kan de cotoneaster horizontaal helemaal niet worden bewaterd. Waterdeze plant is alleen nodig in hete, droge zomers.
Cotoneaster vereist oppervlakkig losmaken met gelijktijdige verwijdering van onkruid. De plant verdraagt snoei goed, waarna hij sterk groeit en een dichte haag vormt. De struik wordt gesneden tot een derde van de lengte van zijn jaarlijkse scheut.
Voor de winter moet cotoneaster in de noordelijke regio's worden bedekt met droge bladeren of worden gemulleerd met een veenlaag van maximaal zes centimeter. Bovendien moeten de takken voor de winter naar de grond worden gebogen.
De plant plant zich voort door zaden, die voor het planten moeten worden gestratificeerd, evenals gelaagdheid en stekken. De materiaalkeuze wordt eind juli uitgevoerd en vervolgens worden ze geplant op een afstand van maximaal twee meter van elkaar met een plantdiepte van maximaal zeventig centimeter.
