Natuurlijk probeert elke eigenaar van een landhuis orde op zaken te stellen op zijn eigen perceel. Sommigen maken gebruik van de diensten van specialisten, anderen zijn alleen op eigen kracht aangewezen. In het artikel van vandaag ontdek je welke soorten buitenplanten in de buurt van het huis kunnen worden geplant.
Waar moet ik op letten bij het kiezen?
De primaire taak van landschapsontwerp is het creëren van een uniek beeld van het tuinperceel. De keuze van groen is een complex werk, waarbij rekening moet worden gehouden met een aantal belangrijke nuances. Allereerst moet je letten op de biologische compatibiliteit van de exemplaren die je leuk vindt.
Bij het kiezen van buitenplanten moet men rekening houden met de klimatologische omstandigheden van een bepaald gebied, de samenstelling van de bodem, het grondwaterpeil en de mate van luchtverontreiniging. Ook de hoeveelheid licht speelt een belangrijke rol. Experts raden aan composities samen te stellen van exemplaren die als endemisch in uw regio worden beschouwd. Deze groep omvat gazongrassen en pretentieloze struiken.
Classificatie van groene ruimte
Alle decoratieve planten voor buiten, die vaak worden gebruikt in tuinontwerpen, kunnen worden onderverdeeld in verschillende hoofdtypen. De eerste groep omvat fruit-, loof- en naaldbomen. Deze laatste zijn goed omdat ze geen specifieke zorg nodig hebben. Bovendien zijn ze het hele jaar door een lust voor het oog met een groene kroon.
De tweede groep omvat klim-, bloei-, sier- en bessenstruiken. De derde categorie kan worden geclassificeerd als bodembedekkers. Gazongrassen (timothee, bluegrass en weideklaver), kruipende jeneverbes, maagdenpalm en tijm worden beschouwd als heldere vertegenwoordigers van deze groep.
De volgende grote groep omvat eenjarige en meerjarige bloemen. Ze verschillen in kleur, hoogte en uiterlijk. Niet minder populair bij landschapsontwerpers zijn waterplanten. De meest populaire vertegenwoordigers van deze categorie zijn goudsbloem, eendenkroos, kalmoes en waterlelie.
In de afgelopen jaren zijn zogenaamde containerbeplantingen vaak te zien op open veranda's, verharde binnenplaatsen en gebieden dicht bij de uitgang van het huis.
Rocky Juniper Blue Arrow
De naam van deze plant verta alt zich als een blauwe pijl. Het heeft een smalle zuilvormige kroon met stijve, verticaal groeiende scheuten die stevig aan de stam hechten. De gemiddelde lengte van een tien jaar oud exemplaar is ongeveer twee en een halve meter.
Een onderscheidend kenmerk van deze plant zijn schilferige zachte naalden met een helderblauwe tint en blauwachtig blauwe vruchten. Lagere takken groeienbijna vanaf de basis van de stam behouden ze hun versheid lang. Daarom wordt de rotsachtige jeneverbes Blue Arrow als een waardevolle variëteit beschouwd. Het wordt vaak gebruikt om landschapscomposities te maken van loof- en naaldbomen. Het ziet er even indrukwekkend uit in vrijgroeiende mixborders en als onderdeel van kleine groepen van één soort.
Het is ook belangrijk dat de jeneverbes vrij pretentieloos is. Het vereist geen complexe specifieke zorg. Plant deze groenblijvende buitenplanten bij voorkeur in zonnige gebieden met lichtzure of neutrale grond. Juniper verdraagt geen droge lucht, dus het moet regelmatig worden besprenkeld. Voor de winter moet het worden besprenkeld met een laag turf van tien centimeter.
Vuren rood
Dit is een hoge naaldplant met een losse, smal-piramidale of breed-conische kroon die naar de grond afda alt. De grijzige of roodbruine stam kan tot 130 centimeter in doorsnee worden.
De zaden van deze plant hebben geen gelaagdheid nodig. Ze worden gezaaid in kommen gevuld met substraat en op een vensterbank geplaatst tot ze ontkiemen. Daarna worden ze in de grond getransplanteerd. Rode spar is pretentieloos in alles wat de samenstelling van de grond betreft. Maar het groeit het beste in vochtige, goed doorlatende grond. Ze verdraagt droogte goed. In landschapsontwerp wordt het gebruikt om groeps- en enkele composities te maken.
Tuinhibiscus
Dit zijn hele mooie buitenplanten, vooral populair bij onzelandgenoten. Ze worden vaak gezien op terrassen, balkons of in tuinen. Deze vertegenwoordiger van de Malvaceae-familie is gemakkelijk te herkennen aan zijn grote, sierlijke en heldere bloemen.
De hoogte van de tuinhibiscus is niet meer dan anderhalve meter. Hierdoor past hij perfect in de samenstelling van een heester of gemengde border. Het wordt vaak gebruikt om arrangementen te maken met bodembedekkende rozen of lavendel.
Plant deze buitenplanten in het voorjaar. Jonge exemplaren hebben extra bescherming tegen de wind nodig. Hitteminnende hibiscus heeft veel vocht en zonlicht nodig. Het is wenselijk om het beetje bij beetje water te geven, maar elke dag. In schaduwrijke gebieden begint het slecht te groeien en slechter te bloeien. In koele klimaten verdient het de voorkeur om sterkere variëteiten te planten.
Tuin klimop
Dit is een groenblijvende wijnstok die enkele meters hoog wordt. Tot op heden zijn er veel soorten klimop bekend. Maar er zijn er maar een paar die bijzonder populair zijn. Meestal zie je gewone klimop en Colchis-klimop. Bovendien heeft de eerste veel decoratieve vormen. Het is winter met grote lichte bladeren, B altisch, handvormig en gemarmerd.
Deze wijnstokachtige buitenplanten hebben halfschaduw nodig. Ze worden aangeplant op vochtige bodems met een hoog geh alte aan humus en kalk. Tuinklimop plant zich voort door stekken, die in de zomer moeten worden gesneden. In de herfstmaanden moeten alle droge scheuten eruit worden verwijderd. Klimopstengels voor de winterbij voorkeur afdekken met eiken- of appelbladeren.
Yukka-tuin
Deze warmteminnende, droogtetolerante vaste planten voor buiten hebben een exotische uitstraling. Ze lijken qua vorm erg op mediterrane agaves. Maar ze verschillen van hen in vrij dichte xiphoid bladeren.
Yucca is wenselijk om te worden geplant op zand- of kleigronden verrijkt met humus. Het heeft voldoende warmte en licht nodig, evenals matige watergift. Tijdens het aanpassen van het vochtigheidsregime, moet u letten op het uiterlijk van de plant. Bij onvoldoende water beginnen dichte, goed rechtgetrokken yuccabladeren te krullen. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat er geen stilstaand water is. Overtollig vocht kan leiden tot rotting van het wortelstelsel van de plant.
In de winter is het raadzaam om een tuinpalm naar binnen te halen. Als dit om de een of andere reden niet mogelijk is, moeten de yuccabladeren in een bundel worden gebonden en afgedekt. De grond eromheen moet worden geïsoleerd met gevallen bladeren of agrofibre.
Fuchsia
Deze kleurrijke buitenbloem is een prachtig gezicht. Uiterlijk lijkt het op de rok van een dansende ballerina. Fuchsia's houden erg van warmte, daarom worden ze niet eerder dan mei in de volle grond geplant. Het is erg belangrijk om ze niet in de grond te begraven. Dankzij intensieve beworteling verschijnen de eerste bloemen binnen een paar weken na transplantatie.
Over het algemeen is dit een warmteminnende plant die veel zonlicht, gematigde temperaturen en voldoende nodig heeftvochtigheid. Sommige witblauwe variëteiten vereisen zorgvuldige watergift en verbeterde schaduw.
Het is wenselijk om fuchsia's in licht vruchtbare grond te planten. Om de bodemstructuur te verbeteren dient er zand, perliet of hoogveen aan toegevoegd te worden. Bodems bestaande uit humus, compost en zodegrond zijn geschikt voor volwassen planten.
Bij het maken van landschapscomposities worden meestal grote tweejarige exemplaren met een goed ontwikkeld wortelstelsel gebruikt. Actieve groei en reproductie van fuchsia gaat door van de lente tot het midden van de herfst. In november wordt een heldere straatbloem binnenshuis overgebracht naar de overwinteringsplaats. Stop tijdens de rustperiode met bemesten en verminder de watergift.
Bloemen in een pot
In de afgelopen jaren zijn de eigenaren van herenhuizen in de mode geraakt om tuinhuisjes, terrassen en muren van huisjes te versieren met hangende bloembedden. In de regel worden voor deze doeleinden pretentieloze bloeiende planten geselecteerd die geen speciale zorg nodig hebben. Dergelijke bloemenslingers nemen niet veel ruimte in beslag en creëren een gezellige sfeer op de site.
De meest geschikte kleuren voor plantenbakken zijn achimenes. Deze potplanten voor buiten zijn veelzijdig inzetbaar. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun grote trechtervormige bloemen. Afhankelijk van de variëteit kunnen ze paars, hemelsblauw, rood of wit zijn.
Lobelia is niet minder populair. Het wordt vaak gebruikt om spectaculaire tuincomposities te creëren. Vandaag in de aanbieding zie je rassen metpaars, wit, rood en korenblauw.
Liefhebbers van ongewone, zwevende composities gebruiken vaak petunia's. De weelderige bladeren van deze plant wekken de indruk van een luchtige groene wolk bezaaid met bloemen.
Rhododendron
Deze bloeiende plant behoort tot de heidefamilie. Gecultiveerde variëteiten kunnen tot vijftig jaar oud worden. Rododendrons hebben een vertakte kroon en dunne, gladde scheuten.
Natte, lichte, losse grond past bij de plant. Op kalkrijke bodems wordt het snel geel en begint het bladeren te laten vallen. Het is wenselijk om rododendrons in halfschaduwrijke gebieden te planten. Overtollig zonlicht verslechtert niet alleen het uiterlijk, maar verkort ook de bloeiperiode aanzienlijk. Experts raden aan om deze buitenplanten naast andere struiken te plaatsen die hun ondiepe wortelstelsel niet zullen verdrukken.
Floxen
Deze meerjarige bloeiende planten zijn vorstbestendig. Bovendien zijn ze vrij pretentieloos in het groeien en hebben ze geen specifieke zorg nodig. Daarom zijn ze vaak te zien in de bloembedden.
Een van de belangrijkste voorwaarden voor het succesvol kweken van phlox is zorgen voor een goede drainage. In het gebied waar deze bloem wordt geplant, mag er geen stilstaand water zijn. Bovendien is het wenselijk dat deze planten voldoende verlichting bieden. Bloemen die in schaduwrijke gebieden groeien, hebben meer kans ziek te worden.
Floxen geven de voorkeur aan vruchtbare, losse lichtzure ofneutrale gronden. Het is raadzaam om de grond voor het kweken van deze bloemen sinds de herfst voor te bereiden. Het moet worden uitgegraven tot een diepte van dertig centimeter en bemest met superfosfaat, compost en houtas. Zorgen voor de planten zelf komt neer op regelmatig water geven, de grond losmaken en systematisch voederen.
Buxus
Dit is een langzaam groeiende groenblijvende struik die tot zes meter hoog kan worden. Het heeft ovale donkergroene bladeren. Vaak verschijnen er kleine scheurtjes in de grijs-gele bast van buxus.
In landschapsontwerp wordt deze struik vaak gebruikt om bloembedden in te lijsten en heggen te maken. Het is wenselijk om buxus in de lentemaanden te planten. Om dit te doen, moet je in een goed verlichte ruimte waar geen tocht is, een vrij diep gat graven en het vullen met compost. De afstand tussen aangrenzende planten moet minimaal dertig centimeter zijn.
Buxus houdt niet van droge lucht, dus het moet regelmatig worden besproeid met zacht gefilterd water. Tijdens het groeiseizoen heeft de plant systematische voeding nodig.
Camellia-tuin
Deze twee meter lange plant is bedekt met heldere, grote, enkele bloemen van roze, wit of rood. Het heeft geen uitgesproken karakteristieke smaak.
Tuincamelia heeft een kwetsbaar en gevoelig wortelstelsel, dus het is onwenselijk om het vaak te transplanteren. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de nek van de plant niet bedekt is met aarde. Anders kan het sterven. De bloem moet voldoende lucht geven enlicht.
Het is wenselijk om camelia's te planten in zure grond, die zand, turf en perliet bevat. Hierdoor worden de wortels van de plant gelijkmatig bevochtigd en wordt de grond zelf verrijkt met zuurstof. Complexe meststoffen met stikstof, fosfor, kalium, zwavel en sporenelementen moeten systematisch op de grond worden aangebracht.
