Het houten fluitje is leuk speelgoed voor kinderen. Het fabricageproces kan zowel voor een kind als voor een volwassene interessant zijn, vooral omdat het vrij eenvoudig is om het zelf te maken. Tegelijkertijd weet niet iedereen hoe je een fluitje moet maken. Hoewel deze activiteit niet veel tijd en moeite kost. Er is ook geen speciaal gereedschap nodig. Het enige wat je nodig hebt is een gewoon mes.
Selecteer vestiging
Het fluitje kan het beste gemaakt worden van broze wilgentakjes. Maar vernietig geen levende boom. Er kunnen veel takken naast worden verzameld. De best passende twijgen met een dikte van maximaal één centimeter. Je kunt de bast er gemakkelijk met een mes van verwijderen. Nadat je genoeg takken hebt verzameld, moet je de enige kiezen waarvan je een fluitje gaat maken. Zoek hiervoor de meest gelijke tak zonder knopen en beschadigingen. Slechts 5-8 centimeter van een schoon en egaal gebied op een tak is voldoende. Let op de bast: die moet perfect zijn. De aanwezigheid van nieren vormt geen belemmering - ze kunnen eenvoudig worden verwijderd.
Nadat je een tak hebt geselecteerd, kun je het overtollige deel aan één kant afsnijden, voordat je een gladde sectie begint. Nadat we er 5-7 centimeter vanaf hebben gemeten, maken we een cirkelvormige incisie. Het blijktspleet die op een ring lijkt. Het mag niet te diep zijn, snijd gewoon door de schors en raak het hout.
De schors verwijderen
Het is noodzakelijk om de schors te scheiden. We rollen de stok op de tafel en drukken erop. Je kunt tikken met een handvat van een mes. Dit zal de structuur verzwakken en het zal veel gemakkelijker zijn om het van de tak te scheiden. Na het tikken moet je de schors met een draaiende beweging verwijderen. Het is belangrijk dat ze niet gewond raakt. De schors moet gemakkelijk loslaten. Indien nodig is het de moeite waard om op de tak te tikken. Eenmaal verwijderd, krijg je een schorscilinder. Houd 1-2 cm apart en maak een incisie in de vorm van een halve cirkel.
Maak een fluitje
Het is belangrijk om alle details voor te bereiden. Van de "naakte" tak moet een kleine cilinder worden afgesneden, niet langer dan 1-2 cm. De zijkant moet van deze cilinder worden afgesneden. De snede moet wigvormig zijn - hierdoor kunt u het geluid aanpassen.
Begin met de montage. Plaats het getrimde rondhout met een wigvormige snede op zijn oorspronkelijke plaats - in een cilinder van schors. Je moet het plaatsen voor de incisie gemaakt met de vernauwde kant.
Fluit klaar
Als je hebt ontdekt hoe je een fluitje kunt maken, moet je het gaan testen. Maar de fluit moet niet alleen worden geprobeerd, maar ook het geluid moet worden aangepast. We drukken met onze vingers het vrije uiteinde van de buis uit de bast, waarna je er zo hard mogelijk op moet blazen. Eindelijk horen we een fluitje. Het kan natuurlijk zijn dat het de eerste keer niet werkt. Alles kan worden gecorrigeerd. Snijd een stuk van de resterende tak af en steek deze in het vrije uiteinde van de schorsbuis. Door het heen en weer te duwen, kunt u:pas de sterkte en frequentie van het fluitje aan. Niet aanbevolen voor thuisgebruik. Het geluid van de fluit is immers buitengewoon uitgesproken en krachtig. De beste optie voor plezier met dit speelgoed is een landhuis of huisje.
Nu weet je hoe je je eigen houten fluitje kunt maken. Naar analogie kun je een complexere versie van het fluitje maken - de fluit. Dit vereist een stok van dezelfde dikte, maar met een grotere lengte - 10-12 cm. We verwijderen ook de schors en halen er een cilinder uit. Hier moeten in plaats van één ronde incisie 3-4 incisies worden gemaakt. Door het open uiteinde van de buis met een stokje in te pluggen, kunt u het timbre van het geluid aanpassen met translatiebewegingen. Door de gaten met je vingers te bedekken, kun je eenvoudige maar aangename melodieën spelen.
Als je leert hoe je een fluitje maakt, kun je het snel en in de kortst mogelijke tijd maken. Dit vereist immers alleen de gewenste tak en een eenvoudig mes. Deze vaardigheid is vooral handig voor volwassenen die hun kinderen willen plezieren met dergelijk speelgoed. Nadat je behoorlijk wat tijd en moeite hebt gestoken, kun je het kind een plezier doen en hem veel positieve emoties geven.
